అవధానం పై స్పందన

1. హృద్యంబై, కమనీయమై, మధురమై, యుత్సాహ సంయుక్తమై
    సద్యోజాత చమత్కృతీ భరితమై, సంపూర్ణ ధారాళమై
    ఉద్యద్దారణ ప్రౌఢిమాసగుణమై, ఓజోగుణోపేతమై
    ఆద్యంతంబలరించె మోహనునిదౌ అష్టావధానమ్మిటన్ !

2. ప్రాచీనాధునికాంధ్ర కావ్యగత సారంబున్ మదింగ్రోలి, త
    ద్రోచోరాజిత ‘ధార’ యాశు కవితా రూపాన తోడుండగా
    వాచాంబోధి సరస్వతీ సుతుడుగా భాస్వంత సత్కీర్తియై
    ఆచార్యోత్తమ పీఠిపై నిలచె తా నష్టావధానమ్ముచే !

3. గురుకృప హేతువై నిలువ కూరిమి నేర్చిన పద్య విద్యతో
   మరియొక ’విశ్వనాధ’ యన మాన్యత కగ్గగు యశుధార తో
   వరుస శతావధానముల ప్రాభవమందిన మేడసాని లో
   ’తిరుపతి-వేంకటేశ్వరుల’ తేజము నిండెననంగ జెల్లదే !

4. ఆవనజాక్షి సత్కృపను ఆంధ్రులదౌ నవధాన విద్య లో
    భావనె, అబ్భురంబనగ పంచ సహస్రము చేసినట్టి, పుం
    భావ సరస్వతీ విపుల వైభవ మానిన భాగ్యసీమ, తా
    పావనమయ్యె మోహనుని పద్యసభారసగాంగధారలోన్ !

5. కూరిమి పృచ్చకావళులు కోరిన వెంటనె పద్య మాలికల్
   నేరుపు మీర పూరణలు  స్నేహపురస్సర  కావ్య భాష  లో
   ధారలు  ధారలై  కురిసె , ధన్య చరిత్రుడు , వానిదౌ  అసా
   ధారణ  ధారణా  ప్రతిభ దైవ కృపన్  విలసిల్లు  గావుతన్.

6. అదియ పుంభావ శారద యాకృతనగ
    మధుర మంజుల స్వర్ధ్హునీ మహిత కలిగి
    సత్య లోకమ్ము నందుండి జాలువారి
    మేదినీ స్థలి పుట్టె నీ ’మేడసాని’ !